เนื้อเพลง ข้อความที่บ่กล้าส่ง โดย เวียง นฤมล

เป็นจั่งใด๋อ้ายคือไปทางเขา ลืมคำเคยเว้าแล้วบ้อ
เวลาชีวิตที่น้องถ่าน้องรอ ถืกอ้ายดึงถิ่มปานได้เหี่ย
จอดข้างทาง คือจั่งรถฮ้างรถเสีย
เฮ็ดแบบนี้กะได้น้อคน

พ้อคนแม่นคนใหม่ใจปิ้น
อ้ายฟ้าวบินไปนำเขาล่องซอง
บ่เหลือจักหน่อยความฮักของน้อง
ปานถืกยื่นซองขาว ไล่ออกจากชีวิต

สิให้น้องอยู่จังใด๋ เว้าแล้วน้ำตากะไหล หายใจบ่อิ่ม
มูฟออนบ่พ้นความเหงา แลงเช้าอ่ำล่ำๆ คิดนำแต่ผู้เพิ่นถิ่ม
อ้ายไปมิดอิ่มซิ่ม น้องเฮ็ดได้เพียงแค่พิมพ์ข้อความหาอ้าย
แต่บ่กล้า ส่งไปหา

พ้อคนแม่นคนใหม่ใจปิ้น
อ้ายฟ้าวบินไปนำเขาล่องซอง
บ่เหลือจักหน่อยความฮักของน้อง
ปานถืกยื่นซองขาว ไล่ออกจากชีวิต

สิให้น้องอยู่จังใด๋ เว้าแล้วน้ำตากะไหล หายใจบ่อิ่ม
มูฟออนบ่พ้นความเหงา แลงเช้าอ่ำล่ำๆ คิดนำแต่ผู้เพิ่นถิ่ม
อ้ายไปมิดอิ่มซิ่ม น้องเฮ็ดได้เพียงแค่พิมพ์ข้อความหาอ้าย
แต่บ่กล้า ส่งไปหา

สิให้น้องอยู่จังใด๋ เว้าแล้วน้ำตากะไหล หายใจบ่อิ่ม
มูฟออนบ่พ้นความเหงา แลงเช้าอ่ำล่ำๆ คิดนำแต่ผู้เพิ่นถิ่ม
อ้ายไปมิดอิ่มซิ่ม น้องเฮ็ดได้เพียงแค่พิมพ์ข้อความหาอ้าย
แต่บ่กล้า ส่งไปหา